Czaszka pod kotletem. Święto zmarłych inaczej.

Większość z nas lubi mieć wokół siebie przedmioty które coś dla nas znaczą. Dlatego trzymamy pamiątki, zdjęcia czy szukamy przedmiotów codziennego użytku z którymi w taki czy inny sposób się utożsamiamy. Po tych przedmiotach często jesteśmy w stanie ocenić z kim mniej więcej mamy do czynienia. Często nie zdajemy sobie sprawy, że wysyłamy takie informacje do otoczenia. Inaczej będzie odbierana kobieta ubierająca się w róż i lubiąca kwietne ozdoby, a inaczej kobieta w czarnej skórze i koszulce z czaszkami. To jasna sprawa.  Co ciekawe zazwyczaj obie z pań z powodu raczej skrajnych upodobań będą oceniały się negatywnie. Ale czy słusznie?

Dziś chcieliśmy się przyjrzeć naszej porcelanie tej ciemnej i z czaszkami. Czaszki kojarzą się względnie negatywnie. My jednak postanowiliśmy umieścić je na porcelanie tak samo jak robaki które kojarzą się

podobnie. Właśnie dlatego, że jest na świecie wiele osób, które nie myślą w ten sposób. I potrzebują produktu utożsamiającego ich subkulturę czy potrzebę ekstrawagancji. Wielokrotnie spotkaliśmy się z sytuacją, że ktoś negatywnie komentował talerze w stylu: „to obrzydliwe mieć na talerzu robaka pod kotletem” a po chwili inna osoba kupowała go z zachwytem. Czaszki znowu, szczególnie w kontekście zbliżającego się święta zmarłych są wyjątkowym przykładem błędnej interpretacji intencji symbolu. W wielu kulturach śmierć i jej symbolika nie kojarzy się tak negatywnie jak w naszej. Często jest zupełnie odwrotnie. W Polsce śmierć kojarzona jest bardzo negatywnie. Mimo faktu, że około 90% Polaków nazywa się katolikami, którzy mają zapewnione życie wieczne. W teorii więc czym tu się smucić? To abstrakcyjne wydawałoby się podejście jest praktykowane w wielu rejonach świata. W końcu życie na ziemi to w perspektywie wieczności niezbyt długi okres. Zatem śmierć nawet bliskiej osoby to tylko chwila rozłąki. Po drugie należałoby się cieszyć, że w końcu zaznała spokoju i jest w raju. I dokładnie tak robi się choćby w Meksyku. Święto zmarłych to kolorowe święto całej rodziny.

Wszyscy wybierają się na cmentarze, stroją groby, szykują posiłki które jedzą na cmentarzu… i piją tequilę. Przecież nieczęsto można się spotkać w gronie rodzinnym i to jeszcze wspólnie ze zmarłym jej członkiem. Symbolem tego święta jest czaszka calavera którą możecie znaleźć na naszych produktach(talerzyk deserowy Calavera). Inną ikoną Dia de los Muertos (Święta zmarłych) jest La Catrina. Catrina to pani kościotrup w pięknej sukni i ozdobnym kapeluszu. Często spotyka się tego dnia pięknie ubrane panie z czaszkami namalowanymi na twarzach. Pierwowzorem dla Catriny były pięknie odziane szkielety w kapeluszach. Stworzył je Guadalupe Posada chcący pokazać, że śmierć jest równa dla wszystkich i że w jej obliczu znikają wszelkie nierówności społeczne. Nazwał je Garbancera. To jednak Catrina przyjęła się w Meksykańskiej świadomości społecznej za sprawą męża Fridy Kahlo (Fridę też znajdziecie na naszych produktach: Kubek Frida Kahlo ) Diego Rivery, który w 1948 r. namalował kolorowy szkielet pośrodku swojego muralu „Sen niedzielnego popołudnia w parku Alameda Central” i nazwał go właśnie Caterina. Myli się jednak ten kto myśli, że święto sprowadza się tylko to zabawy. To przede wszystkim czas refleksji nad śmiercią i przemijaniem. Aby nie być gołosłownym, że nie jest to jedynie wymysł Meksykanów należy też wspomnieć o podobnej tradycji u Romów. Co prawda nie jest to tak barwne i strojne święto jednak sama koncepcja jest identyczna. Przygotowuje się posiłki oraz alkohol z których spora część jest przeznaczona dla zmarłych. Przecież nie mają oni zbyt wielu rozrywek w ciągu roku. W dniu swego święta Romowie dają im się wyszaleć… Romowie potrafią balować przy grobach cały dzień wznosząc toasty. Życzmy sobie, żeby także i u nas część smutnych myśli zastąpić tymi pozytywnymi w końcu jesteśmy na tej ziemi na krótką chwilę. Szkoda tracić ten czas na smutki prawda?