Zestaw talerzy Chodzież oraz zestaw kubków Włocławek z grafikami z serii „Tańce Polskie” projektu Zofii Stryjeńskiej datowane na lata 60-te XX wieku. Zestaw ten to jeden z cenniejszych kompletów w naszej kolekcji. Nie chodzi tylko o wartość czysto materialną, bo to kwestia delikatna. Głownie chodzi o to co sobą reprezentują, ich historię oraz drogę, którą przebyły, aby trafić do nas. Jako eksponat wartość podnosi fakt wielkości zestawu. Ciężko mówić o kompletności, bo jako takiej nigdy w tym przypadku nie było. Same grafiki trafiały na talerze dość losowo, podobnie było z kubkami. Można ewentualnie mówić o skompletowaniu wszystkich, a i tu zagadka jest nie mała, bo czy wszystkie z grafik z tej serii trafiły na porcelanę tego nie wiemy i nie dowiemy się penie nigdy. Grafik z podpisanymi tańcami opublikowanych przez Stryjeńską było dziesięć. Ile stworzyła ich w sumie nie wiadomo. Przez kilka ostatnich lat udało nam się spotkać na porcelanie wszystkie opublikowane za wyjątkiem tańca żydowskiego. Dlaczego nigdzie go nie ma to kolejna zagadka. Można się jednak domyślać, że włodarze partyjni maczali w tym swoje palce. To jednak tylko domysły.
„Tańce Polskie” – Zofia Stryjeńska
Za czasów komuny w Polsce dzięki centralnemu planowaniu, projekty przewijały się przez różne zakłady i manufaktury. Nie inaczej jest w tym przypadku. Wzory z tego projektu można spotkać na produktach z Chodzieży, Wałbrzycha, Tułowic, Karoliny czy Włocławka. Co ciekawe, często stosowano przez różne zakłady ten sam projekt graficzny, ale na innym projekcie fasonu, stąd na rynku talerze i kubki w różnych kształtach, wielkościach i malowaniach krawędzi, a z tym samym projektem graficznym. A historia samego projektu jak i jego autorki jest bardzo ciekawa.
Wzór zaprojektowała jedna z najbarwniejszych postaci dwudziestolecia międzywojennego -Zofia Stryjeńska. Artystka zajmowała się malarstwem, grafiką, ilustracją czy nawet scenografią i projektami zabawek, za które otrzymała Diplom d’Honneur na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 roku, a także Gran Prix w czterech działach: malarstwo, ilustracja, plakat, tkanina. Szczerze polecam zapoznać się z życiorysem i projektami tej pani. Na zachętę dodamy, że w latach 1911-1912 studiowała w Monachium na akademii Sztuk Pięknych w męskim przebraniu, bo wówczas na studia nie przyjmowano kobiet…
„Tańce Polskie” – Zofia Stryjeńska
Grafiki ”Tańce polskie” zostały pierwszy raz opublikowane w 1927 roku w Tekach graficznych. Pomysł na nie najpewniej zrodził się z zainteresowań artystki którymi to były legendy, wierzenia, obyczaje i historie ludowe ze szczególnym naciskiem na kulturę góralską z której to artystka się wywodziła. Dziś są bardzo cenionym i poszukiwanym produktem ze względu na niesłabnące zainteresowanie sztuką ludową i tym co nasze rodzime oraz faktem, że przyłożyła do niego rękę artystka wybitna doceniana na całym świecie, a tak bardzo niedoceniona przez polskie środowisko artystyczne w czasach, w których żyła. Na szczęście później w czasach komunizmu ktoś potrafił to w końcu dostrzec.
Gdańska porcelana malowana ręcznie i wypalana w piecu ceramiczny. Można z niej bezpiecznie jeść i myć ją w zmywarce. Posiadamy badania dopuszczające ją do kontaktu z żywnością.
Nowoczesna porcelana tworzona ręcznie z pasją przy wykorzystaniu starych technik stosowanych przez lata przy zdobieniu miedzy innymi porcelany Opolskiej dostępnej w Cepelii na terenie całego kraju. Dzięki naszym wyrobom udekorujesz swój stół w unikatowe, ręcznie malowane filiżanki, kubki i talerze. Nasza porcelana z powodzeniem może służyć jako ozdoba kiedy powiesisz ręcznie malowane talerze na ścianie lub jako porcelana użytkowa z której będziesz pić co dzień poranną kawę. Świetnie sprawdza się też jako nietuzinkowy prezent w formie zestawu filiżanek do kawy lub ręcznie malowanego talerza na ścianę.
„Tańce Polskie” – Zofia Stryjeńska
„Tańce Polskie” – Zofia Stryjeńska
Zestaw talerzy Chodzież oraz zestaw kubków Włocławek z grafikami z serii „Tańce Polskie” projektu Zofii Stryjeńskiej datowane na lata 60-te XX wieku. Zestaw ten to jeden z cenniejszych kompletów w naszej kolekcji. Nie chodzi tylko o wartość czysto materialną, bo to kwestia delikatna. Głownie chodzi o to co sobą reprezentują, ich historię oraz drogę, którą przebyły, aby trafić do nas. Jako eksponat wartość podnosi fakt wielkości zestawu. Ciężko mówić o kompletności, bo jako takiej nigdy w tym przypadku nie było. Same grafiki trafiały na talerze dość losowo, podobnie było z kubkami. Można ewentualnie mówić o skompletowaniu wszystkich, a i tu zagadka jest nie mała, bo czy wszystkie z grafik z tej serii trafiły na porcelanę tego nie wiemy i nie dowiemy się penie nigdy. Grafik z podpisanymi tańcami opublikowanych przez Stryjeńską było dziesięć. Ile stworzyła ich w sumie nie wiadomo. Przez kilka ostatnich lat udało nam się spotkać na porcelanie wszystkie opublikowane za wyjątkiem tańca żydowskiego. Dlaczego nigdzie go nie ma to kolejna zagadka. Można się jednak domyślać, że włodarze partyjni maczali w tym swoje palce. To jednak tylko domysły.
„Tańce Polskie” – Zofia Stryjeńska
Za czasów komuny w Polsce dzięki centralnemu planowaniu, projekty przewijały się przez różne zakłady i manufaktury. Nie inaczej jest w tym przypadku. Wzory z tego projektu można spotkać na produktach z Chodzieży, Wałbrzycha, Tułowic, Karoliny czy Włocławka. Co ciekawe, często stosowano przez różne zakłady ten sam projekt graficzny, ale na innym projekcie fasonu, stąd na rynku talerze i kubki w różnych kształtach, wielkościach i malowaniach krawędzi, a z tym samym projektem graficznym. A historia samego projektu jak i jego autorki jest bardzo ciekawa.
Wzór zaprojektowała jedna z najbarwniejszych postaci dwudziestolecia międzywojennego -Zofia Stryjeńska. Artystka zajmowała się malarstwem, grafiką, ilustracją czy nawet scenografią i projektami zabawek, za które otrzymała Diplom d’Honneur na Wystawie Sztuki Dekoracyjnej w Paryżu w 1925 roku, a także Gran Prix w czterech działach: malarstwo, ilustracja, plakat, tkanina. Szczerze polecam zapoznać się z życiorysem i projektami tej pani. Na zachętę dodamy, że w latach 1911-1912 studiowała w Monachium na akademii Sztuk Pięknych w męskim przebraniu, bo wówczas na studia nie przyjmowano kobiet…
„Tańce Polskie” – Zofia Stryjeńska
Grafiki ”Tańce polskie” zostały pierwszy raz opublikowane w 1927 roku w Tekach graficznych. Pomysł na nie najpewniej zrodził się z zainteresowań artystki którymi to były legendy, wierzenia, obyczaje i historie ludowe ze szczególnym naciskiem na kulturę góralską z której to artystka się wywodziła. Dziś są bardzo cenionym i poszukiwanym produktem ze względu na niesłabnące zainteresowanie sztuką ludową i tym co nasze rodzime oraz faktem, że przyłożyła do niego rękę artystka wybitna doceniana na całym świecie, a tak bardzo niedoceniona przez polskie środowisko artystyczne w czasach, w których żyła. Na szczęście później w czasach komunizmu ktoś potrafił to w końcu dostrzec.
Źródła:
https://www.salon24.pl/u/prognozy2030/51985,tance-polskie-zofia-stryjenska-ksiezniczka-polskiej-kultury
bardzo dużo źródeł na końcu artykułu na Wikipedii:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Zofia_Stryje%C5%84ska